Мазмуни ин рақс мазҳакомез буда, дар он вохӯрии аспсавор дар роҳ бо як зани ношинос нишон дода шудааст. Аспаксавор бо аспи чубин аз ин тараф аз он тарафи зани ношинос  рақскунон чарх мезанад, ва кушиш мекунад, ки  рўйи занро бинад. Марди дуюме, ки нақши занро иҷро менамояд бо тамоми маҳорат рўйи худро бо рўймоли калон пинҳон карда, ба аспсавор нозу карашма мекунад ва баътар бо ў ба рақс медарояд.

Олоти кории устои қолинбоф корд, шона, қайчӣ ва сўзан мебошад. Бо корд ресмонҳоро мебуранд.

26.12.2018 12:21, шаҳри Душанбе

Муҳтарам аъзои Маҷлиси миллӣ ва вакилони Маҷлиси намояндагон!
Ҳамватанони азиз!

Соли 2018 бо рӯйдодҳои ниҳоят муҳимму хотирмони худ барои мардуми шарифи Тоҷикистон ва давлати соҳибистиқлоли тоҷикон соли воқеан таърихӣ буд.

Дабири Кулли Созмони Милали Муттаҳид Антонио Гутерриш  ба Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барқияи шодбошӣ ирсол намуд, ки дар он омадааст:

Ҷаноби Олӣ,

Пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилоот ва созмони пажӯҳишии куриёии ICHCAP бо роҳандозии мизи гирд ба идома таҳкими ҳамкориҳои пажӯҳишӣ таъкид карданд. Шариф Комилзода-Директори ПИТФИ ҳамкориҳои ин ду ниҳодро собиқадор хонд ва нашри муштараки китоб-албоми “Мероси фарҳанги ғайримоддӣ дар Тоҷикистон”-ро як намунаи хубе дар ҳамкорӣ миёни ду ниҳоди пажӯҳишӣ тавсиф кард.
Дар Пажўҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилоот бо иштироки ходимони

Асалбек Назриев яке аз ҳунармандони шинохтаи кишвар аст, ки аввали моҳи ҷорӣ ба синни мубораки 70 қадам ниҳод. Бинандагони оинаи нилгун бештар ӯро дар саҳнаҳои ҳаҷвӣ дидаанд, ҳарчанд дар офариниши нақшҳои ҷиддӣ маҳорати бештар дорад. Ва боре ба хабарнигори “Рӯзгор” гуфта буд, ки мехоҳад саҳнаҳои ҳаҷвӣ таҳия кунад, вале ҳаҷвнавис надорем. Маълум мешавад, ки майлаш ба ҳаҷв бештар аст.
Асалбек Назриев 3 декабри соли 1948 дар деҳаи Бадрўшони ноҳияи Рўшон таваллуд

Аспакбозӣ як навъ рақси мазҳакавии мардонаи тоҷикӣ мебошад, ки сужети онро тасвири малакаи аспсаворӣ ва рақсу бозии асп ташкил медиҳад. Дар рақси аспакбозӣ як нафар мард, ду нафар – марду зан ё гурўҳи раққосон иштирок мекунанд. Раққосон онро таҳти навозиши дойра, ё созҳои дастаи навозандагон иҷро менамоянд. Воситаи асосии аспакбозӣ пайкари чўбини асп мебошад. Аз чўб каллаи аспро тарошида, ба он гўш, чашм месозанд, ёлу дум мечаспонанд. Аспро бо рўймолҳои зебои силсиладор оро медиҳад.