Интишорот

24 августи соли 2018 дар  Пажўҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилоот дар мавзўи “Истиқлолият ва рушди фарҳанги миллӣ” бо иштироки васеи ходимони илмии пажўҳишгоҳ, корманди Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар ноҳияи Фирдавсӣ ва намояндагони воситаҳои ахбори омма мизи мудаввар баргузор гардид.

Онро бо сухани ифтитоҳӣ директори ПИТФИ, номзади илми педагогӣ, дотсент Шариф

Дастнависҳои мавҷуд дар Ганҷинаи дастнависҳои шарқии, соҳаҳои мухталифи илму дониш, аз ҷумла таърих, ҷуғрофия, фалсафа, фиқҳ, илоҳиёт, адабиёти бадеӣ, адабиётшиносӣ, забоншиносӣ, мардумшиносӣ, дину мазҳаб, тасаввуф, мусиқӣ, нуҷум, маъданшиносӣ, тиб, байторӣ, варзиш, ҳуқуқшиносӣ, таббохӣ, хулоса тамоми ҷанбаҳои мухталифи илму фарҳангро фаро мегиранд. Дар ганҷинаи дастнависҳои шарқӣ, теъдоди зиёди китобҳои чопи сангӣ (литография) мавҷуданд, ки дар Лакҳанав, Бомбай (ҳоло Мумбай), Пешовар,

20.08.2018, шаҳри Душанбе

Ҳамватанони азиз!

Ҳамаи шумо ва кулли ҳамватанони бурунмарзиамонро ба муносибати иди Қурбон, ки аз ҷумлаи суннатҳои неку писандидаи дини мубини ислом буда, пагоҳ фаро мерасад, самимона табрик мегӯям.

Имрӯз Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҷиҳати анҷоми сафари давлатӣ ба Ҷумҳурии Ӯзбекистон сафар карданд. Дар фурудгоҳи байналмилалии Душанбе Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмонро Раиси Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон, Сарвазири Ҷумҳурии Тоҷикистон, Роҳбари Дастгоҳи иҷроияи Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон ва дигар шахсони расмӣ гусел намуданд.

Дар бораи тадбирҳои тақвият бахшидани сатҳи ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ
ва зиёд намудани маоши амалкунандаи вазифавии хизматчиёни
давлатӣ, кормандони муассисаю ташкилотҳои буҷетӣ, андозаи нафақа
ва стипендия

Бо мақсади баланд бардоштани сатҳи некуаҳволӣ ва таъмини ҳифзи иҷтимоии аҳолӣ, мутобиқи моддаҳои 147 ва 149 Кодекси меҳнати Ҷумҳурии Тоҷикистон,

(Андешаҳо дар ҳошияи суханронии Пешвои миллат зери унвони «Фарҳанг ҳастии миллат аст»)

Мақола дар заминаи суханронии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ –  Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо зиёиён таълиф гардидааст. Бистуми марти соли 2001 суханронии Ҷаноби Олӣ зери унвони “Фарҳанг ҳастии миллат аст” ба аҳли зиёи кишвар ироа гардид, ки дар таърихи фарҳангии

Мусиқии аҳди сосониён дар шахсияти Борбад  барин устоди бузурги созу овоз яке аз саҳифаҳои дурахшони тамаддуни мардумони эронинасл аст. Баъзе муҳаққиқон муътақиди онанд, ки гўё сарчашмаи афкори илмии мусиқии шарқӣ, аз ҷумла форсиён аз юнони қадим аст. Маҳз бо сайъ, кўшиш ва санъати баланди иҷрокунандагии Борбад  дар мусиқии форсиён таҳаввулоти нотакрори ҳунарӣ ба миён омад ва беҳуда нест, ки дар таърих ин давра «асри тиллоии мусиқӣ»-и форсиён в умуман Шарқ сабт шудааст.

Салом, амну амонӣ, сулҳ, оштӣ, таҳният, осудахотирӣ ва дуруд ба якдигар фиристодани одамон. Салом калимаи арабӣ буда, як навъ дуо аст, ки одамон барои ҳамдигар мегўянд: дуруд расониданд ба якдигар, яъне саломату бегазанду тандурусту хайр, офият гуфтан аст. Салом яке аз муҳимтарин ва маъмултарин одоби муоширати тоҷикон аст. Ду нафар ё гурўҳи  одамон, ки бо ҳамдигар рўбарў мешаванд, пеш аз ҳама бо калимаи “салом” бо ҳам дигар муроҷиат менамоянд. Касе, ки “Асалому алайкум”яъне сулҳу амонӣ бар шумо