Ба ҷашнвораи яке аз Арбобони ҳунар ва санъати тоҷик, профессор Ҷӯрахон Обидпур рӯзҳои башумор мондааст. Яъне 20-уми марти соли 2025 ин марди наҷиб, донишманд, накӯном ва соҳибҳунару  боитеъдод ба синни мубораки 85-солагӣ мерасанд...

Бо қавм ё миллате ҳаммарзу ҳамбум будан, ин ҳамрадиф буданро дар миқёси як минтақа ифода мекунад. Водиҳои Фарғона Рашт дар доманаи худ тоҷикону қирғизҳоро ба ҳам оварда, дар омезиш ёфтани фарҳангу тамаддуни ҳамдигар мусоидат намудаанд. Асрҳост, ки миллати тоҷик бо мардуми қирғиз ҳамсарҳад буда, чандин расму ойин, урфу одат ва анъаноти муштарак доранд...

Санъати рақси тоҷик яке аз ҷузъҳои муҳими фарҳанги мардуми тоҷик буда, тайи ҳазорсолаҳо дар фарҳангу тамаддуни мардуми мо мавқеи худро дорад. Бо рӯҳбаландӣ ва ифтихор аз фарҳанги олиашон ба мақсади тадбиқи боз ҳам самарабахштари сиёсати фарҳангии Ҳукумати Тоҷикистон, Пажуҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилоот пайваста барои муайяну ...

Бо  шарофати  истиқлолият ва  иқдомҳои пайвастаи  фарҳангпарварии  Асосгузори сулҳу  ваҳдати  миллӣ, Пешвои  муаззами  миллат,  Президенти Ҷумҳурии  Тоҷикистон, муҳтарам  Эмомалӣ Раҳмон  Тоҷикистони  азизамон  дар  паҳнои таърихи  навини  олам  мавқею  мақоми  устувори  хешро собит намуда, ба сӯи  ояндаи  нек  қадамҳои  устувор гузошта истодааст. Дар  фазои  ҷомеаи навин мавқеи  рушди  фарҳанги миллӣ, хусусан  нигаҳдошти  мусиқии  волои « Шашмақом»  ва  « Фалак»  баланд  гардида, нақши  он  дар  пешрафт ...

Аз гузаштаҳои дур бонувони тоҷик ба ороиши рӯй, чашму абрӯ ва ғайраҳо аҳамияти зиёд медоданд. Барои бонувон алалхусус арӯсон оро додани чашму абрӯ мояи зебоӣ ва шуғли ҳаррӯзаашон мебошад. Аз қадим занони Шарқ бо усули оро додани чашму абрӯи хеш фарқият доранд. Бонувони тоҷик дар деҳаҳои дурдаст бештар чашму абрӯи худро бо сурмаю усмаи табиӣ оро медиҳанд...

Ноҳияи Айнӣ аз ноҳияҳои кӯҳии вилояти Суғд ба шумор рафта, табиати хеле бой дорад. Табиати нотакрори он барои ба вуҷуд омадани як қатор ёдгориҳои табиӣ ва маконҳои муқаддас созгор мебошад. Шаршараи Фон, ки бо номи “Фанские Неагары” машҳур мебошад, яке аз чунин ёдгориҳост. Ин шаршара 1 км дуртар аз кӯл қарор гирифтааст. Оби дарё ҳангоми бархӯрд бо харсангҳо ва ҷорӣ шудан аз кӯҳ бо як суръати ҷозибаноке шоридан мегирад, ки намоди шарараи хеле ғайриодиро мемонад. Ин дарёро Фондарё ном мебаранд...

Айнӣ ҳамчун ноҳияи кӯҳӣ аз ёдгориҳои табииву маданӣ бой буда, аз нигоҳи мардуми маҳалливу хориҷӣ минтақаи сайёҳӣ ба шумор меравад. Дар ҳудуди ноҳияи Айнӣ ёдгориҳои табиӣ ба монанди чашма, дарё, ғор, кӯҳ ва ғайра хеле зиёданд, ки ҳар кадом таърихи пайдоиши хосеро доро мебошанд. Панҷчашма аз мавзеъҳои табиии шифобахш ба шумор меравад, ки мардум бо як ихлосу боварии хос омада аз обаш менӯшанд...

Зан-Модар мабдаи офариниш ва устоди аввалини ҳар як инсон аст. Набзи зиндагӣ ва рӯҳи инсон аз рӯзи азал бо аллаи Зан-Модар ҳамоҳанг мебошад. Моҳи март моҳест, ки дар баробари фарорасии баҳори нозанин, бедори табиат ва ҷашнҳои дигар сараввал Рӯзи Модар меистад. Дар пешрафти сиёсати фарҳангдӯстонаи амалишавандаи Тоҷикистони соҳибистиқлол мавқеи зан хеле баланд буда...