Ҳунаркада

Дар маросими ифтитоҳи намоиши фарҳангию сайёҳии «Ҷилваи чакан» раиси Кумитаи рушди сайёҳии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Нуъмон Абдуғаффорзода, муовини Раиси шаҳри Душанбе Мавсума Муинӣ, намояндагони корпусҳои дипломатии муқими шаҳри Душанбе ва дигар шахсони расмӣ иштирок намуданд.

Ин намоиш 7 июли соли ҷорӣ аз соати 10:00 то 18:00 дар «Боғи фарҳангӣ – фароғатии ба

Ҳадаф аз баргузории ин омӯзиш тайёр кардани мураббиёни минтақавӣ ва миллӣ мебошад, ки онҳо дар оянда дар кишварҳои худ ба таълими усулҳои ҳифзу густариши мероси фарҳанги ғайримоддӣ машғул шаванд. Бояд ёдрас кард, ки омӯзиши якуми ин лоиҳа соли гузашта дар шаҳри Бишкеки Қирғизистон барпо шуда буд. Мавзўи имсолаи омӯзиш феҳристсозӣ ва ҳифзи мероси фарҳанги ғайримоддӣ якҷоя бо ҷомеа буд.
Аз  25-ум то 29-уми июни соли 2018 дар шаҳри Алмаатои Ҷумҳурии Қазоқистон

Форум ва Намоишгоҳи байналмиллалӣ оид ба имкониятҳои сайёҳӣ ва ҳунарҳои мардумӣ субҳи рӯзи 30-уми июн дар шаҳри Исфара сухани муқаддимавии Раиси шаҳри Исфара Саломзода Сиҷоуддин оғоз ба кор кард. Дар кори он ҳамчунин Раиси кумитаи Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба илм, маориф, фарҳанг ва сиёсати ҷавонон Лутфия Раҷабова ва раиси Кумитаи рушди сайёҳии назди Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон Нӯъмон Абдуғаффорзода ширкат карданд.

Ҳоло  вобаста ба тағйир ёфтани шароити моддии зиндагӣ ва бо молҳои истеҳсоли фабрикӣ таъмин гардидани аҳолӣ эҳтиёҷ ба устоҳои оҳангар кам шудааст. Вале дар минтақаҳои кӯҳистони Тоҷикистон мардум ҳоло ҳам ба баъзе маҳсулоти оҳангарони маҳаллӣ эҳтиёҷ доранд. Бинобар ин оҳангарӣ ҳамчун касби авлодӣ ҳоло ҳам дар баъзе шаҳру деҳоти Тоҷикистон, бахусус дар ноҳияҳои Истаравшан, Исфара, Конибодом, Хуҷанд, Панҷакент, Ашт, Шаҳринав, Ҳисор, Рудакӣ, Турсунзода, Кулоб, Данғара, Балҷувон, Ховалинг,

Аз асрҳои пеш мафҳуми “кокул” дар байни тоҷикон бо истилоҳҳои ҷамолак, пилта, пўпак, пилик ва ғайра номбар шуда, истифодабарандагони он, асосан, занону духтарон мебошанд. Аз ҷумла, дар ноҳияи Восеъ онро чолбандак ва шаддае (пўпак), ки дар давомаш пайваст мекунанд, чолбандгирак меноманд.

Оро додани мўйҳо, бофтани кокул ва овехтани зеварҳои ороишӣ байни занону духтарони тоҷик суннати дерина буда, дар ҳар минтақа бо тарзҳои мухталиф роиҷ аст.

Дар мақола таърихи шашмақом бо зикри эҷодиёти бархе аз донандагон, ҳофизону мусиқанавозони мумтози тоҷик баррасӣ гардидааст. Муаллиф дар ин макола давраҳои таърих ва аҳамияти шашмақомро дар замони ҳозира ифода мекунад. Аз Авесто то замони имрўз ин шоҳасари мукаммали мусиқӣ ҳаматарафа омўзонида нашудааст ва муаллиф дар айни замон маҷалаҳои ривоҷу равнақ дошта, дар илм ва санъат дар ансон олимон ва иҷрокунандагон ба роҳ монда шудааст.

Раҳматии падарам мегуфтанд, ки вақте ки пайғамбар Нуҳ алайҳисалом хабари зери об мондани дунёро аз Ҷабраил мешунавад, аз пайи сохтани киштии калон мешавад. Дар он вақтҳо оҳан набудааст ва Ҳазрати Нуҳ (а) киштиро аз чўб месозад. Киштии сохтаи Ҳазрати Нуҳ (а) хеле калон будааст. Чун ки дар он махлуқоту ҷонварони зиёде аз марг наҷот ёфтаанд. Барои сохтани он киштӣ дарахтони зиёд ва гуногун истифода шудааст. Пас аз анҷоми тўфон Ҳазрати Нуҳ (а) мебинад, ки дар ҷои сохтаи киштӣ, ки онҷо тарошаҳои зиёди чўб боқӣ

Дар замонҳои пеш вақте ки семент набуд, мардум регро бо хоки сафед шўрида мезаданд, ки он қадар босифат намеомад. Ҳоло семент аз ҳар ҷиҳат барои мустаҳкам шудани чакдон мусоидат мекунад. баъди регро дар чакдон задан, сементро бо об маҳлул мекунанд, бо ибораи худи онҳо тунукова  карда мешаканд. Ҳамин тариқ се рўз ва ё зиёда аз он вобаста аз боду ҳаво, хушк мешавад, дар баъзе ҷойҳо рўяшро бо ягон чодар мепўшонанд, ки танаҳои девори чакдон ҷо-ҷо накафад. Бинобар ҳамин чакдонро амалан, дар тирамоҳ ё