фарҳангшиносӣ

Дар бисёр маврид розигии духтардор сари вақт дода намешавад, зеро дар ҳолати зуд розӣ гардидани онҳо, гўё, қадри духтар паст мешуда бошад ва аз ҷониби дигар духтардор низ мехоҳад аз шахсият ва вазъи оилавии домодшаванда пурра огоҳ бошад. Аз ин рў, бо суханони махсуси таоруфӣ, ба монанди «Умед карда омадед, садқаи саратон, аммо аз мо калонтар бобою бибӣ, тағою амакошон ҳаст. Маслиҳати онҳоро гирифтан даркор» - гўён,  каме ба таъхир мегузоранд.

Фарҳангшиносони тоҷик дар Семинар-тренинги минтақавӣ барои коршиносони Осиёи Марказӣ  таҳти унвони «Татбиқи Конвенсияи ЮНЕСКО (2003) оид ба ҳифзи мероси фарҳанги ғайримоддӣ дар Осиёи Марказӣ» ширкат карданд.

Дар таърихи 19-23 июни соли 2017 дар шаҳри Бишкеки Қирғизистон Семинар-тренинги минтақавӣ барои коршиносони Осиёи Марказӣ  таҳти унвони «Татбиқи Конвенсияи ЮНЕСКО (2003) оид ба ҳифзи мероси фарҳанги ғайримоддӣ дар Осиёи Марказӣ»

Айни ҳол дар мактаби мусиқии мазкур 19 адад компютер, 8 адад принтер, 1 адад сканер ва як адад проектор мавҷуд мебошад. Агарчанде муассисаи таълимии мазкур то ҳол сомонаи махсуси интернетии худро надошта бошад ҳам, аммо  тавассути шабакаҳои гуногуни иҷтимоӣ, аз қабилӣ, “Фейсбук”, “Майл-ру”ва“Одноклассники”саҳифа кушода фаъолияти муассисаи таълимиро муаррифӣ менамоянд. Ба хонандагони синфҳои 10 – 11 касбӣ иловагӣ дар компютер аз рўйи барномаҳои “сибелиус” ва “финал” нотачиниро меомўзанд, ки ин яке аз омилҳои шомил гардидан ба раванди иноватсионӣ мебошад.

Кормандони шуъбаи мероси фарҳанги ғайримоддӣ бо роҳбарии муовини директори Пажўҳишгоҳи фарҳанг ва иттилоот Дилшод Раҳимов, Н. Қличева, З. Холмуродов ва Ш. Бердиева дар доираи мавзўи илмии шуъба таҳти унвони «Таҳқиқ ва ҳуҷҷатикунонии унсурҳои фарҳанги ғайримоддӣ дар кишвар (барои солҳои 2016–2020)»  ба Маркази рассомии миниатюравии "Мино"-клуби ЮНЕСКО рафтанд ва бо ҳунарманди машҳури миниатюрнигор Олим Камолов вохўрда, маълумот дар бораи эҷодиёташ ва фаъолияти марказ мавод ҷамъоварӣ намуданд.

Мувофиқи маълумоти сарчашмаҳо шерозбофӣ аз ҳунарҳои нафис ва такмилёфтаи санъати қадима буда, ҳар халқу миллат сабки хоси худро дошт, ки намунаҳои мухталифи он то ин дам ба рўзгори мо расидаанд. Махсусан барои мардуми кўҳистон шероз мавқеи муҳим дорад.

Дар аксари ноҳияҳои ҷумҳурӣ як ҷузъи дигари сару либос-шероз маъмулу машҳур аст, ки бо нақшҳо ва мавриди истифодаи худ дар санъати гулдўзӣ мавқеъи хос дорад.

Дар байни мардуми ноҳияи Варзоб расме буд, ки ба ҳавлии домод даромадани арўс дар пеши пойи ў буз ё гўсфандеро сар мезаданд. Сипас, сари ҷонварро аз танаш ҷудо карда, ҷасадашро ба ҷавонон медоданд. Дар байни ҷавонони деҳа ва меҳмонони омада, бузкашии пиёда сурат мегирифт, ки онро «пиёдаулоқ» меномиданд. Гурўҳи ғолиб ҷонвари қурбониро бурда, дар хонаи яке аз дўстон бирён карда мехўрданд.
Расму оинҳои миллӣ як ҷузъи ҷудонашавандаи фарҳанг буда, бозгуйи орзуву омоли

Дар мақола доир ба чанд таоми маъмулие, ки мардуми тоҷик аз шир омода намуда, аксаран дар субҳ истеъмол мекунанд, сухан рафтааст. Шир таркибан серғизо буда, аз қадим тоҷикон онро фаровон истеъмол менамоянд. Аз ҷониби дигар, шир ғизоест, ки мардум онро бидуни коркард дар ягон корхона аз он маҳсулоти зиёдеро ба вуҷуд меоранд. Бинобар ин халқи тоҷик, ба хусус чорводорон аз қадимулаём ба шир ва маҳсулотҳои ширӣ ихлос доранд.
Фарҳанги ғайримоддии ҳар як қавму халқ аз бахшҳои гуногун такриб ёфтааст.

Шаҳрдорӣ тасмим гирифтааст, ки номҳои такрор дар муассисаҳои фарҳангиву маърифатӣ дар шаҳри Душанберо барҳам занад.

Рустами Эмомалӣ, шаҳрдори нави Душанбе бо судури чанд фармон номи боз чанд “Пойтахт”-ро иваз намуд. Бино ба иттилои сомонаи расми шаҳрдорӣ  муассисаи давлатии «Боғи Пойтахт» ба «Боғи фарҳангию фароғатии «Хайём» номгузорӣ шудааст.  Корхонаи воҳиди давлатии «Маҷмааи савдои Пойтахт-90» бошад номи