Интишорот

Субҳи имрӯз дар Китобхонаи миллӣ чорумин нишасти раисони китобхонаҳои миллии кишварҳои аъзои Созмони ҳамкориҳои иқтисодӣ (СҲИ) оғоз шуд. Ин дуюмин рӯзи ҳамоиш аст, ки қарор аст баъд аз зуҳр бо имзои ячанд санадҳои ҳамкорӣ ба кори худ поён диҳад.

Дар нишасти субҳгоҳӣ масъалаи роҳандозиисомонаи китобхонаҳои миллии кишварҳои узви СҲИ ва мубоҳисот оид ба таркиби он мавриди баҳсу баррасӣ қарор мегирад.

Субҳи имрӯз дар Китобхонаи миллии Тоҷикистон чорумин нишасти раисони китобхонаҳои миллии кишварҳои аъзои Созмони ҳамкориҳои иқтисодӣ (СҲИ) оғоз ба кор кард, ки қарор аст ду рӯз давом кунад.

Меҳмонон дар даромадгоҳи Китобхона бо нону намак пешвоз гирифта шуданд.
Ҳамоиш бо суханони муқаддамотии Абдуҷаббор Раҳмонзода-ёрдамчии Президенти ҶумҳурииТоҷикистон оид ба масъалаҳои рушди иҷтимоӣ ва робита

Ҳамватанони азиз!

Ҳамаи шуморо ба ифтихори Рӯзи Парчами давлатӣ, ки рамзи бахту саодат ва сарбаландии миллату давлати тоҷикон буда, симои мардуми тамаддунсози моро дар арсаи байналмилалӣ муаррифӣ мекунад, самимона табрик мегӯям.
Парчами миллӣ мояи ифтихори ҳар як шаҳрванди Тоҷикистони соҳибистиқлол, ифодагари иттиҳоду сарҷамъӣ, нангу номус, ватандӯстиву ватанпарастӣ ва ҳувияти

Ранги сабз ба маънои кулл рамзи сабзиши гиёҳон, нашъунамо, хуррамӣ ва фаровонӣ ба шумор меравад. Дар давраҳои қадим, тибқи асотири Эрони бостон, Сиёвуш эзад ё Худои олами гиёҳон будааст, ки дар тирамоҳ мефавтад ва дар баҳор дубора зинда мешавад. Яъне баробари он рустаниҳое, ки барг мекушоянду сабз мешавад, Сиёвуш дубора, гўё, ранги сабз гирифта ба дунё бармегардад.  Дар устураҳои ориёӣ, ки дар Авесто инъикос ёфтаанд, нахустин ҷуфти башар – Машийа ва Машйона дар шакли  буттаи ревоҷ ё ревос (чукрӣ) аз

Чунин ном дошт мизи мудавваре, ки имрӯз Пажуҳишгоҳи илмӣ-таҳқиқотии фарҳанг ва иттилоот муштаракан бо Китобхонаи миллӣ баргузор кард.

Дар ин мизи мудаввар сухан аз арзишҳои Парчами миллӣ, таърихи парчамдорӣ дар олам ва Тоҷикистон рафт. 

Дар нишаст мутахассисону муҳаққиқон аз Пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва

Силоҳ, қудрат ва тавоноиву сармоя ягон арзиш надорад, вақте дар ҷомеа худшиносиву ваҳдату ҳамдигарфаҳмӣ ҷойгоҳи худро соҳиб нест. Миллатҳоро таърихашон месозад ва Эмомалӣ Раҳмон баъди аввалин фурсати баъди сулҳ ба ин ҷабҳа рў овард. Гиромӣ доштани арзиши таърихии Давлати Сомониён алифбои худшиносиҳои фаррохи миллати тоҷик ба ҳисоб мерафт.  

Нақш ва имкони иҷлосияи сарнавиштсоз

Эмомалӣ Раҳмон: «Ман, пеш аз ҳама, барои муътадил гардонидани вазъи ҷамъиятиву сиёсии ҷумҳурӣ ва қатъи хунрезӣ тадбирҳо меҷўям, ният дорам, ки ба вилоятҳои Кўлобу Қурғонтеппа ва ноҳияҳои тобеи марказ равам…. Ман кори худро аз сулҳ сар хоҳам кард. Ҳангоми интихоби кадрҳо кўшиш менамоям, ки намояндагони тамоми минтақаҳои ҷумҳурӣ шомил шаванд. Ман тарафдори давлати демократии ҳуқуқбунёд мебошам. Мо бояд ҳама ёру бародар бошем, то ки вазъиятро ором намоем.

Дили пок, нияти нек, такя ба фазли ҷаҳонофарин, эътиқод ба хиради мардум, тааммул бар ҳикмату омўзаҳои таърих аз оғози кишвардории Эмомалӣ Раҳмон дар сиришти маънавӣ ва иродати сиё­сии ў мазҳари тамоми корсозиҳо буд, ки бо вуҷуди сахтиву мушкилоти хорошикан дар зиндагӣ ва сарна­вишти миллат, давра ба давра ба сўи эҳёву камолот роҳ мекушод.

Иҷлосияи ХVI Шўрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (даъвати ду­воз­даҳум) аз 16 ноябр