Интишорот

08.05.2018 08:00, шаҳри Душанбе

Ҳамватанони азиз!
Муҳтарам собиқадорони ҷангу меҳнат!

Мардуми Тоҷикистон ҳар сол Рӯзи ғалабаро бар фашизм ҳамчун як саҳифаи фоҷиабори таърихи асри гузаштаи худ ва ба хотири пос доштани диловариву шуҷоат ва ҷонбозиҳои

Имрӯз 1 майи соли 2018 соати 5-у 10 дақиқаи вақти Душанбе шоири маъруфи тоҷик Бозор Собир дар синни 79-солагӣ дар яке аз бемористонҳои шаҳри Сиэтли Вашингтон, ки як моҳи охир табобат мегирифт, аз олам даргузашт.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба наздикону пайвандони шоири маҳбуб изҳори тасаллият ва ҳамдардии амиқ баён намуданд, ки дар он аз ҷумла омадааст:

Зи лавҳи гӯрҳо, аз мармари сарди мазористон,
Зи хоки мурдагони зиндатар аз зиндадаргӯрон,

Зи шақши ҳар катиба, нақши нохун дар тани зиндон
Зи соҳилҳои бедарё, зи дарёҳои беҷарён

Ту моро кофтӣ, устод,

11 апрел Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо Раиси шаҳри Душанбе Рустами Эмомалӣ дар ноҳияи Фирдавсии пойтахт бо рафти корҳои созандагию ободонӣ дар Боғи фарҳангию фароғатии “Дӯстии халқҳо” шинос шуданд.

Боғи “Дӯстии халқҳо” соли 1972 таъсис ёфта, майдони умумии он 30 гектарро ташкил медиҳад, ки аз ин дар масоҳати 5,9 гектар наҳри равон мавҷуд аст. Наздики 90 нафар

Нақшу нигори як сўзаниву зардеворӣ аз сўзаниҳои дигар ба маҳорати баланд ва тахайюли ҳар як ҳунарманд вобаста аст. Тасаввуроти зеҳнии ҳунарманд чи қадар пуробуранг бошад, дар гулдўзиаш ҳамон қадар нақшу нигор гуногун акс меёбад. Зеро тасвири гулдўзиҳо низ дар ҳаёти одамон нақши муҳим мебозанд.

Навъҳои ҳунар ва нақшаҳои кории ҳунармандон аз ҳамдигар фарқ мекунад. Ҳарчанд ҳунармандон бо мушкилотҳои зиёд аз қабили патент, андоз ва дигар

Агарчӣ дар замони мо дар атрофи таърихи пайдоиши Иди Наврўз ақидаву фарзияҳои зиёде, аз қабили кўшишу даъвоҳои бархе аз таърихнигорон баҳри ба миллати худ нисбат додани Наврўз, арзи ҳастӣ дошта бошанд ҳам, маҳсули офаридаҳои миллати форснажоду форсзабон будани он ҷойи баҳсу мунозира надорад.

Таърихи ташаккули ҷомеаи инсонӣ, ҳамзамон ин таърихи ҷашну идҳо, санаҳои

Наврўз аз бузургтарин ҷашнҳои мардумони эронитабор, аз ҷумла тоҷикон ба шумор меравад, ки ба фарҳанги қавму миллатҳои дигари Осиёи Марказӣ низ бо ҳамин ном гузаштааст. Наврўз пайвандгари расму ойин ва анъаноти ниёгон ва насли имрўз мебошад. Роҷеъ ба Наврўзи тоҷикон китобу мақолоти зиёде ба табъ расидаанд, ки дар ин мақола бо истифода аз онҳо роҷеъ ба ин ҷашни суннатии мардумони форсизабон маълумоти мухтасар медиҳем.
Ойину суннатҳои тоҷикон дар айёми Наврўз инҳоянд, ки аксари онҳо то ба имрўз

Ҳамватанони азиз!
Меҳмонони арҷманд!
Ҳозирини гиромӣ!
Ҷашни байналмилалии Наврӯз – Соли нави мардумони ориёиро, ки якҷо бо фасли баҳор, яъне айёми эҳёи табиат сарзамини мо, аз ҷумла пойтахти азизамон – шаҳри Душанберо боз ҳам дилкашу зебо гардонидааст