Пӯшида нест, ки бисёр маконҳои зебову табиати мафтункунандаи Тоҷикистонро халқу миллатҳои гуногуни дунё дида, фирефтаи он гардидаанд ва дар китобу мақолаҳои худ асрори онҳоро зикр намуда, дар мамолики Аврупову Амрико мунташир сохтаанд. “Ховалинг макони чашмасорон аст, - гуфтааст як сайёҳи хориҷӣ. - Танҳо дар гирду атрофи деҳаҳои Доробию Хонақо аз 500 чашма ҳисоб кардам, - мегӯяд рассоми литвагӣ Битаутас Кросас, ки як моҳ дар Ховалинг меҳмон буд”...

Сарзамини Тоҷикистон аз сарватҳои табиӣ бой буда, бо манзараҳои беназиру мавзеъҳои таърихию фарҳангиаш дар миқёси байналмилалӣ мавқеи хоссаро соҳиб гардидааст. Имрȳзҳо аз тамоми кунҷу канори дунё барои омȳзиш, саёҳат, зиёрат, табобат ва тамошои қалъаю кӯлҳо, ҷойҳои муқаддас меоянд. Бояд қайд кард, ки асоси мавзеъҳои ёдгориҳои таърихию фарҳангӣ ва ҷойҳои муқаддас ин ҳодисаҳои таърихӣ ва ривояту қиссаҳои марбут ба он мебошанд...

25 ФЕВРАЛЯ 1985 года. Вот уже сорок лет как нет великого таджикского композитора Зиёдулло Шахиди. Память о нём бережно сохранена в Музее его дочерью Мунирой Шахиди. Мы решили вспомнить о мастере-устоде...

Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон зимни ироаи Паём «Дар бораи самтҳои асосии сиёсати дохилӣ ва хориҷии ҷумҳурӣ», аз 28 .12. 2024, иброз доштанд, ки дар қалби ҷавонон ҳамчун қувваи асосии пешбарандаи ҷомеа бедор намудани ҳисси ватандӯстиву ватанпарастӣ, арҷгузорӣ ба забон, таъриху фарҳанг ва тамаддуни миллӣ, баланд бардоштани нақш ва мавқеи онҳо дар ҷомеа аз ҷумлаи вазифаҳои муҳими давлату ҳукумат мебошад...

Ба ҳамагон маълум аст, ки 23-юми феврал дар саросари ҷумҳурӣ ҳамчун Рӯзи таъсисиёбии Қуввваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон  бо шукуҳу шаҳомати хоса таҷлил мегардад. Ин иди таърихӣ ба замони шуравӣ низ пайванди мантиқӣ дорад. Чунки дар ҳассостарин лаҳзаҳо маҳз сарбозонои ҷонфидои Ватан сина сипар карда, баҳри ҳифзи марзу бум ҷонфидоиҳо мекунанд...

Дар  замони  соҳибистиқлолии  кишвар  Асосгузори  сулҳу  ваҳдати  миллӣ, Пешвои  миллат, Президенти  Ҷумҳурии  Тоҷикистон  муҳтарам  Эмомалӣ  Раҳмон  барои  пешбурди  қомуси мусиқии  ҳирфавии  тоҷик “ Шашмақом” санаи  12 майи  соли  2000  фармонро “Дар  бораи  инкишофи  минбаъдаи  санъати  шашмақомхонӣ  дар  Ҷумҳурии  Тоҷикистон” ба  тавсиб  расониданд, ки  ҳадафи  он  такмил  ва  рушди  минбаъдаи  анъанаҳои  фарҳанги...

Ҳанӯз соли 1940 Институти умумииттифоқии рустанипарварӣ Анатолий ном олими гиёҳшиносро ба Тоҷикистон, маҳз ба Вилояти Мухтори Куҳистони Бадахшони фиристод то олами набототи ин минтақаи баландкӯҳро омӯзад. Роҳбарони вақти ҷумҳурӣ ва вилоят ӯро бо хушнудӣ қабул карданд ва бо ҷои истиқомат таъмин намуданд. Табиат ва манзараҳои зебои кӯҳистон, бахусус, қуллаҳои осмонбӯси сарсафед,..

Ёдгориҳои таърихию табиӣ ва мавзеъҳои муқаддас ҳамчун намунаи арзишҳои фарҳангӣ дар рушду густариш ва ҳифзи фарҳанги миллӣ нақши муассир доранд. Зеро онҳо таљассумгари таъриху тамаддун ва фарҳанги мардуми тоҷик маҳсуб меёбанд. Дар бораи шахсиятҳои таърихӣ, ёдгориҳои фарҳангиву табиӣ, мазору дахмаҳо, деҳкадаву зиёратгоҳҳо далоил ва нақлу ривоятҳои зиёде мавҷуданд. Гарчанде бархе аз қиссаҳои дар атрофи ин ё он ёдгорӣ ва ё шахсиятҳо эҷодшуда воқеӣ набошанд...