Ба ҳамагон маълум аст, ки 16-уми ноябр барои миллати тоҷик санаи тақдирсоз маҳсуб меёбад. Маҳз дар ин сана Иҷлосияи XVI Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон як қатор қарорҳоро қабул кард, ки ҳаёти минбаъдаи тоҷиконро куллан дигар кард. Тайи чанд соли охир ин санаи таърихӣ барои хизматҳо ва фидокориҳои Асосгузори Сулҳу Ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон...

Гиромидошти таъриху фарҳанг ва тамаддуни миллати куҳанбуёди тоҷик пайваста мавриди таваҷҷуҳи хосаи роҳбарияти олии кишвар қарор дошта, Ҳукумати мамлакат дар дохил ва арсаи байналмилалӣ корҳои зиёдеро дар самти рушд ва муаррифии фарҳанги миллӣ ба анҷом расонида истодааст. Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои муаззами миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон вобаста...

Бо ташаббуси ходимони илмии Пажуҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилоот дар ҳамкорӣ бо Бахши фарҳанги Мақомоти иҷроияи ҳокимияти давлатии ноҳияи Дӯстӣ рӯзи 7 ноябри соли 2024 дар толори Китобхонаи марказии ноҳия семинари омӯзишӣ дар мавзуи “Татбиқи технологияи муосир дар фаъолияти муассисаҳои фарҳангӣ” доир гардид...

Яке аз нуктаҳои асосии Конститутсия, ки дар ҳаёти иҷтимоӣ арзиши баланд дорад, ҳуқуқу озодии инсон ва манофеъи арзишиву ахлоқии ӯст. Ҳуқуқу озодии инсон дар зиндагии мардуми ориёинажод мақоми вижаеро соҳиб аст. Аз ҷумла соли 539 пеш аз мелод Куруши Кабир дар эъломияи худ дар бораи ҳуқуқ ба ҳаёти арзанда, озодӣ ва баробарии одамон, аз байн бурдани ғуломдорӣ...

Зери ин унвон 5-уми ноябр дар Пажӯҳишгоҳи илмӣ-тадқиқотии фарҳанг ва иттилооти Вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон бо иштироки васеъи кормандону ходимони илмї мизи мудаввар баргузор гардид...

7 ноября 1929 года впервые в истории Таджикистана в городе Душанбе государственный театр открыл свои двери. Поэтому традиционно День театра празднуется именно в этот день. 27 июня в 1936 году театр Бадахшана впервые поднял свой занавес перед зрителями с постановкой Шарифа Бакоева по произведению Джалола Икроми «Дохунда» (по мотивам Садриддина Айни). В новоиспечённый театр были избраны актёры из народа, получившие путёвку в большое искусство...

Истиқлолияти давлатӣ боис гардид, ки тамоми соҳаҳои кишвар мавриди таваҷҷуҳи ҳамаҷониба қарор гирифта, рӯ ба рушду тараққӣ ниҳоданд. Аз ҷумла маънавиёти мардум пас аз даҳсолаи аввали истиқлол дубора эҳё гардида, афзоиш ёфт ва бо беҳбуд ёфтани соҳаи иқтисодиёту иҷтимоиёт тадриҷан сокинони табиатан китобдӯсту илмпарвар ба китобу мутолиа ва гирифтани ғизои маънавӣ рӯй оварданд. Теъдоди зиёди матбааҳои корношоям аз нав таъмиру тармим гардида...

Таърих собит намудааст, ки осорхонаҳо ҳамчун пойгоҳи худшиносӣ таърихи куҳан дошта, дар таълиму тарбияи мардум ва рушди маънавиёт нақши калидӣ доранд. Шинохти таърихи гузашта, осори гаронарзиши ниёгон, шахсиятҳои таърихӣ ва зиндаву ҷовид боқӣ нигоҳ доштани ному кору пайкори онҳо ба осорхонаҳо алоқамандии зич дорад. Аз ҷумла хона-осорхонаҳо, ки аз шахсиятҳои боризу таърихӣ мерос мондаанд, осор ва зикри эшонро поянда нигоҳ дошта, дар тарбияи маънавии мардум нақши муҳим мебозанд...