Артисти халқии РСС Тоҷикистон - унвони фахрӣ, ки 28-уми марти 1939 бо Укази Президиуми Совети Олии РСС Тоҷ. таъсис ёфтааст. Унвони мазкур ба ҳунармандон, коргардонҳои театру синамо, овозхонон, оҳангсозон, мутрибон, дирижёрон, устодони рақс, роҳбарони бадеии дастаи навозандагон, хор ва дигар намояндагони санъат барои маҳорати баланди ҳунарӣ, офаридани образҳои барҷаста, асарҳои баландмазмуни саҳнавию мусиқӣ, намоишномаҳои театрӣ, синамофилмҳо, инчунин барои хидматҳои бузург ҷиҳати инкишоф ва омода сохтани кадрҳои санъати ҷумҳурӣ дода мешуд.

АРТИСТИ ХАЛҚИИ СССР, унвони фахрӣ, ки 6 сент. 1936 бо Укази Комитети Иҷроияи Марказии СССР таъсис ёфтааст.
Унвони мазкур ба барҷастатарин ходимони санъати халқҳои СССР, фаъолтарин намояндагони театр, мусиқӣ ва кинои шўравӣ дода мешуд.
Бо пошхўрии Иттиҳоди Шўравӣ (соли 1991) унвон аз байн рафт. Нафарони зерин аз Тоҷикистон дар солҳои гуногун ба ин унвони фахрӣ мушарраф гардидаанд:

Донишманди маърфи тоҷик Зафар Сайидзода дар китоби нави худ бо номи “Тоҷикистони муосир: масъалаҳои мубрами истиқлоли миллӣ” қатори масъалаҳои хеле муҳиме аз қабили  нақши сиёсии Президенти Тоҷикистон дар рушди босуботи кишвар, гиромидошти забони модарӣ, густариши ахлоқи миллӣ ва ғайра ба масъалаи расонаҳои кишвар низ таваҷҷуҳ кардааст. Дар зер порае аз ин мақола меояд:
Имрӯзҳо инсоният бо ворид шудан ба асри расонаҳо ва шаклгирии ҷомеаи иттилоотӣ

Ҷашнвораи байналмилалии “Дидор” дар панҷумин рӯзи ифтитоҳаш дар театри опера ва балетаи ба номи Садриддин Айнӣ, баъди зуҳри рӯзи панҷшанбе, 20-уми октябр боз ҳам дар ҳамин театр аз анҷоми кораш хабар дод.
Филми коргардони афғон Ҷамшед Маҳмудӣ “Чанд метри мукааб ишқ” шоҳҷоизаи ҷашнвораи байналмилалии синамои “Дидор”-ро соҳиб шуд.
Ин киноҷашнвораи байналмилалӣ, ки рӯзи 16-уми октябр ифтитоҳ шуда буд, дирӯз дар театри опера ва балетаи ба номи устод Айнӣ бо ҳузури густардаи ҷамъе аз

Дар атрофи театри имрӯз ва муҳити театрӣ дар кишвар зарфи ин чанд соли охир зиёд гуфта шуд. Мақолаҳои таҳлилии матбуот ва суҳбати барҷастатрин чеҳраҳои театри муосир то ҳадде як бонги изтироб ҳам буд, ки театр мавқеъи худро дар ҷомеа аз даст медиҳад. Ва далел ҳамоно толорҳои беодами театрҳост, ки ҳатто дар нахустнамоиши спектаклҳои хуб низ пур намешаванд.
Ва албатта, ин мушкил вуҷуд дорад, онро касе наметавонад рад кунад. Дар қиёс ба аввалу охири солҳои 80 асри гузашта толори театрҳои мо аксар вақт холианд.

Ман ин матлабро ду сол пеш, дар рӯзи фавти Бахтиёр Худойназаров навишта буд. Ва он дар ҳафтаномаи “Нигоҳ” чоп шуда буд.
Субҳи имрӯз вақте хостам дар бораи ҷашнвораи байналмилалии “Дидор” матлабе нависам, аз ин мақола ёдам омад. Онро бо андаке таҳрир дар саҳифа ҷо мекунам.

Худоё, беватан мемирам охир,

16 октябри соли равон дар шаҳри Душанбе Ҳафтумин ҷашнвораи байналмилалии синамо оғоз ба кор кард. Ин чорабинии муҳими байналмилалӣ ба ифтихори 25-солагии Истиқлолияти давлатӣ доир мешавад ва ба бузургдошти ҳунарманди шинохта, коргардони беҳамто, марҳум Бахтиёр Худойназаров бахшида шудааст.
Раиси ҳакамони ҷашнвори байналмилалии “Дидор” ин бор Раиси Иттифоқи нависандагони Тоҷикистон Низом Қосим ва аъзои ҳакамон Ризо Киёниён - ҳунаманди маъруфи театру синамо аз Эрон ва Латика Падгаонкар - нависанда, муҳаррир,

Бахшида ба рӯзи “Фалак” дар Пажуҳишгоҳи илмӣ-таҳқиқотии фарҳанг ва иттилооти вазорати фарҳанги Ҷумҳурии Тоҷикистон бо ширкати ҷамъе аз донишмандон, коршиносон ва ходимони санъат конфронси илмӣ баргузор гардид.
Шариф Комилзода, Директори Пажуҳишгоҳ дар сухани муқаддамотии худ Фалакро қадимитарин мусиқии суннатии кишвар хонд ва гуфт, ки сар аз соли 2007 ҳар сол 10-уми октябр чун рӯзи ҷумҳуриявии “Фалак” таҷлил мешавад.
Шариф Комилзода аз таърихи эҳёи ин мусиқии бостонӣ ёд кард ва гуфт, ки 20 уми июли